İçimizdeki Zorba

Aile Dizimi Ankara - İçimizdeki Zabıta

Biri var…

Beni koruyor, kolluyor…

Her şeyin en doğrusu, en iyisi onda…

Bunu yap, şunu yapma,

Bu uygun, şu asla olmaz diyor.

Tehlikeleri hep benden önce görüyor, biliyor hatta seziyor.

Bir de hep ama hep benden önce düşünüyor.

Beni dışarıdaki tüm kötülüklerden koruyor

Ama işte kendisi yerine göre dövüyor, yerine göre seviyor.

Haaaa bir de o yerlere hep “O” karar veriyor.

Sonra bana yasaklar koyuyor,

“Sakın, aman haaaa, asla” gibi sözleri ağzından hiç düşürmüyor.

Bazen masaya vuruyor, kaşlarını çatıyor, cık cık cık diyor…

Tek başına yapamazsın, beceremezsin diyor.

Öyle güçlü ki beni yolumdan alıkoyuyor!

Bazen kurnazca bazen de çok açık konuşuyor.

Kızıyor, seviyor, kınıyor, azarlıyor, onaylıyor…

Bu “O”. Size onu anlattım da peki ben kimim?

O bunları yaparken ben ne yapıyorum?

Ben genellikle geride duruyorum çünkü biliyorum ki benim yerime, benden önce düşünen biri var. Ya sürekli özür diliyorum ya da “Tamam” diyorum, “Haklısın, öyle olsun, senin dediğin gibi yapıyım, tabii vs…”. Giderek kabuğuma çekiliyorum, geride duruyorum, pısırıklaşıyorum.

Halbuki ben yaşadığım yeri konforlu ve “O”nunla yaşamayı da kolay bellemiştim!

Ama biraz kendime gelince diyorum ki “ İyi hoş da yaptıkları biraz zorbalığa kaçmış. Yapıyım derken bozmuş, onarıyım derken iyice kırmış. Bunları söylemek öyle kolay da olmuyor. İçim sızlıyor, suçluyorum kendimi, acımasız buluyorum, nankörsün diyorum!

İçimdeki, içimizdeki bu zorba kim?

Sen de tanıyorsun onu. Aynısından sende de var. Adı “Ebeveyn” , ” İçimizdeki Ebeveyn”

Acı oldu değil mi böyle pattadanak söylemek. Evet acı ama gerçek de…

Hani Cem Adrian o muhteşem sesiyle diyor ya:

Sana sarılınca geçer sandım, sana inanınca biter sandım, sana bağlanınca düşmem sandım…

Her yanım yarım yarım… Şimdi bu şarkıya kulak verelim ve kendimize şu soruları soralım:

  • Hangi durumlarda yarım hissediyorsun?
  • Seni yapacaklarından alıkoyan biri/birileri var mı?
  • Kim o/onlar?
  • Daha ne kadar kulak vereceksin ona/onlara?
  • Onun “Hayır” larını kenara bırakıp kendi “Evet”lerine fırsat verecek misin?
  • O konforlu sandığın alana sığınıp daha ne kadar kendini yok sayacaksın?
  • İçindeki ebeveynin sesini ne zaman açıp ne zaman kısacaksın?

Yanıtlarını hazırla, yolculukta lazım olacak. Ve son olarak sağlıcakla ve yetişkininle kal…

Leave A Comment